Του Άγι Τσιμπλάκη
Σε μία πληθώρα από εκδηλώσεις γύρω από την μπύρα που γίνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας, η ομάδα της Alea Brewing Co. κατάφερε να διοργανώσει ένα φεστιβάλ διαφορετικό από τα άλλα. Ως το πρώτο φεστιβάλ craft μπύρας που διεξάγεται μέσα στο χώρο του ζυθοποιείου οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τις μπύρες τους κατευθείαν από την πηγή και να γνωρίσουν τους δημιουργούς τους, σε ένα χώρο οικείο και με ζεστό κλίμα. Η επιλογή να διεξαχθεί το φεστιβάλ στο προαύλιο χώρο της Alea, στην Μεταμόρφωση, χάρισε ευρύτατη αυτονομία στους διοργανωτές να δοκιμάσουν νέες ιδέες και να καινοτομήσουν. Έτσι επισκέπτες και εκθέτες έζησαν μια αξέχαστη εμπειρία, ενώ παράλληλα έχτισαν γερές βάσεις και δημιούργησαν μεγάλο αίσθημα προσμονής για το επόμενο φεστιβάλ. Ο Θάνος Μαντάς συνδιοργανωτής του πρώτου Alea Craft Beer Festival και team leader της Alea Brewing Co περιγράφει την εμπειρία του στο Beer and Brunch.
Πως αποφασίσατε φέτος να διοργανώσετε το δικό σας φεστιβάλ και ποια ήταν η ιδέα πίσω από αυτό;
Πρώτα απ’ όλα, ήμουν πάρα πολλά χρόνια στο εξωτερικό, οπότε, γενικά, έχω δει και έχω πάει σε πάρα πολλά φεστιβάλ κυρίως στην βόρεια Ευρώπη. Βλέποντας πως δουλεύουν κάποια πράγματα εκεί και γνωρίζοντας τι συμβαίνει εδώ, εγχώρια δηλαδή, ήταν πολύ εύκολο να σκεφτούμε με τους συνεργάτες μου αυτό που πρέπει να γίνει διαφορετικά. Παρατήρησα ότι υπάρχει πολύ κόσμος ο οποίος αναλαμβάνει την διοργάνωση φεστιβάλ μην έχοντας καμία ιδέα για τα βασικά: Τι είναι η μπύρα, πώς πρέπει να σερβίρεται, τι πρέπει ο εκθέτης να έχει και ποιες παροχές είναι απαραίτητο να υπάρχουν. Σε γενικότερο πλαίσιο, δυστυχώς, πολλοί δεν γνωρίζουν πως θα πρέπει να γίνει το στήσιμο ενός τέτοιου φεστιβάλ. Επίσης το κόστος συμμετοχής στα περισσότερα μεγάλα φεστιβάλ είναι απαγορευτικό για τους μικροζυθοποιούς. Δεν έχεις να κερδίσεις κάτι, τις περισσότερες φορές δεν έχεις να κερδίσεις βασικά τίποτα. Είναι συνήθως διήμερα ή τριήμερα και τα έξοδα της συμμετοχής είναι συχνά υπέρογκα. Τις περισσότερες φορές αυτός που αναλαμβάνει να οργανώσει το φεστιβάλ δεν είναι ζυθοποιός, δεν γνωρίζει τις ανάγκες που έχει ένας ζυθοποιός και δεν θα ζητήσει καν την βοήθεια ή την γνώμη των συμμετεχόντων του. Οπότε φτάσαμε σε ένα σημείο που είπαμε, εντάξει, πρέπει να οργανώσουμε το δικό μας φεστιβάλ.
Εξηγήστε μας ποιες ήταν οι καινοτομίες που εφαρμόσατε στο Alea Craft Beer Festival
Στο δικό μας φεστιβάλ θεσπίσαμε δύο καίριες καινοτομίες. Πρώτον βάλαμε μάρκες και φτιάξαμε ένα κεντρικό ταμείο. Με αυτόν τον τρόπο βγάζεις από τη μέση ταμειακές, POS, καθυστερήσεις με ουρές κόσμου για τον κάθε εκθέτη και του δίνεις την ευελιξία, να μπορέσει να είναι εκεί για να σερβίρει την μπύρα και για να μιλάει με τον κάθε επισκέπτη. Γι’ αυτό γίνεται άλλωστε το φεστιβάλ, για κοινωνικοποίηση. Οι εκθέτες δεν πάνε στα φεστιβάλ μόνο για να προωθήσουν την δουλειά τους αλλά και για να την επικοινωνήσουν. Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη καινοτομία, να χρησιμοποιούνται μάρκες αντί χρημάτων ώστε να μπορεί να τρέχει όλη η κατάσταση πιο ομαλά και σωστά.
Το δεύτερο πολύ σημαντικό είναι το μικρό ποτήρι. Αυτό γίνεται σε όλα τα φεστιβάλ του εξωτερικού. Και γιατί έχουν μικρό ποτήρι; Γιατί ο κόσμος πρέπει να είναι στη γύρα. Στο φεστιβάλ δεν έχεις έρθει να πιείς. Έχεις έρθει να δοκιμάσεις. Έχεις έρθει με σκοπό να δημιουργήσεις μία προσωπική άποψη και να δεις τι σου ταιριάζει καλύτερα. Έτσι ο καταναλωτής γνωρίζει ότι για παράδειγμα δεν ταίριαξε στις γεύσεις του η μπύρα του τάδε, αλλά του άρεσε η μπύρα κάποιου άλλου. Αυτό με ένα μεγάλο ποτήρι δεν μπορείς να το βιώσεις. Τα φεστιβάλ είναι μια μορφή γευσιγνωσίας.
Ποιες ήταν οι εντυπώσεις των συμμετεχόντων σχετικά με τις μάρκες, το μικρό ποτήρι και το φεστιβάλ γενικότερα;
Με όλους τους εκθέτες συνεργαζόμαστε χρόνια. Όλοι ήρθανε με πολύ χαμηλές προσδοκίες, χωρίς να ξέρουν τι να περιμένουν και φύγανε έχοντας μιλήσει με πολύ κόσμο και έχοντας κάνει πολύ σημαντικές καταναλώσεις. Με λίγα λόγια, όταν έρχεσαι χωρίς να έχεις κάτι να περιμένεις, φεύγεις έχοντας πουλήσει αρκετά βαρέλια μπύρας, έχεις προβάλει και έχεις διαφημίσει την δουλειά σου και έχεις μάλιστα καταφέρει να χτίσεις μία διαπροσωπική σχέση με τους πελάτες σου, καταλαβαίνεις ότι αισθάνεσαι πανευτυχής.
Για αυτούς δεν χρειαζόταν να έχουν ταμειακή, POS και τίποτα από όλα αυτά. Είχαν τους πάγκους τους, την τέντα για τον ήλιο, το ρεύμα τους και όλα τα απολύτως απαραίτητα.
Δεν είναι δεδομένα αυτά. Είχαμε ψύκτη νερού. Άρα ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούσες να πας να βάλεις κρύο παγωμένο νερό να πιείς. Είχαμε νιπτήρες για ξέπλυμα ποτηριών. Αυτά τα μικρά είναι τα μεγάλα και κάνουν τη διαφορά. Όλα αυτά είναι τα πράγματα τα οποία ζητούσαμε και από τους άλλους διοργανωτές.
Τα μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού φιλοξενούν 100-200 ζυθοποιία. Αν δεν έχεις μικρό ποτήρι είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσεις μπύρα από ελάχιστα από αυτά τα ζυθοποιία. Αν δεν έχεις βρύσες να ξεπλένεις το ποτήρι σου, τότε θα χάσεις πολύ από την εμπειρία της γευσιγνωσίας. Όλα παίζουν τον ρόλο τους.
Πως το έμαθε ο κόσμος και ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;
Πρώτα απ’ όλα, ξεκίνησε νωρίς το στήσιμο. Δηλαδή ξεκινήσαμε ένα τρίμηνο, τετράμηνο πιο νωρίς. Βρήκα τους συμμετέχοντες γρήγορα και ήταν πολύ θετικό ότι είπαν όλοι ναι κατευθείαν. Υπήρχαν βέβαια και αστοχίες που σκοπεύουμε να μην επαναλάβουμε. Το γεγονός ότι κάναμε την άφισα αλλά δεν είχαμε γράψει πάνω το ωράριο ήταν ένα θέμα. Ο κόσμος δεν ήξερε τι ώρα ήταν. Αλλά επειδή δεν είχαμε ακόμα αποφασίσει πότε ακριβώς θα γίνει, θεωρήσαμε ότι καλό θα ήταν να μην το καθυστερήσουμε.
Λάθος! Έπρεπε να είχαμε βάλει το ωράριο. Ο κόσμος θέλει να δει όλες τις πληροφορίες κατευθείαν και όχι να κάτσει να ψάξει από μόνος του.
Είναι στα πλάνα για του χρόνου περισσότεροι εκθέτες;
Oχι! Γενικά όταν μεγαλώνεις πολύ κάτι, μικραίνεις όλους τους υπόλοιπους. Το σίγουρο είναι ότι ο αριθμός των εκθετών θα παραμείνει ο ίδιος. Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζουμε με σιγουριά ποιοι θα είναι του χρόνου. Πάντως οι εκθέτες ήταν και θα είναι άτομα τα οποία έχουμε μία συνεργασία, είτε αυτό είναι να έχουμε βγάλει μία μπύρα μαζί, είτε να έχουμε κάνει μία συνεργατική ζυθοποίηση ή κάτι αντίστοιχο. Όσοι ήταν φέτος είχαμε συνεργαστεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με τα ΣΟΥΡΜΕΝΑ και το MOUSTAKI BREWING είχαμε βγάλει το «Hoppy Three Friends», με την STRANGE BREW έχουμε κάνει την «Chloe» και πάει λέγοντας. Αυτές είναι συνεργασίες χρόνων.
Γιατί το φεστιβάλ έγινε στον προαύλιο χώρο του ζυθοποιείου; Τι άλλο συνέβαλε στην επιτυχία του;
Δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στον χώρο. Αν αλλάξεις τον χώρο, ξαφνικά αλλάζει και ο χαρακτήρας του φεστιβάλ. Ο κόσμος εδώ ερχόταν και μπορούσε να δει το ζυθοποιείο, να περιπλανηθεί σε αυτό και να πάρει μία εσάνς του πως γίνεται η δουλειά, ποιοι δουλεύουν εδώ και πως δημιουργείται το τελικό προϊόν. Οπότε αν το αλλάξουμε αυτό ταυτόχρονα αλλάζει και ο χαρακτήρας του φεστιβάλ.
Πολύ σημαντικό στοιχείο ήταν και η δυνατότητα που είχε ο κόσμος να καθίσει και να φάει. Αυτό δεν ήταν τόσο συνηθισμένο για τα φεστιβάλ στην Ελλάδα μέχρι τώρα, αλλά λειτούργησε εξαιρετικά. Όταν διοργανώνεις ένα φεστιβάλ, πρέπει να σκεφτείς ότι οι επισκέπτες θα ήθελαν να απολαύσουν το φαγητό και τη μπύρα τους σε άνετους χώρους. Για αυτό φέραμε την καλύτερη πίτσα και τα πιο νόστιμα μπέργκερ της πόλης. Αυτό ενθάρρυνε τον κόσμο να καθίσει, να φάει και να πιει με άνεση, δημιουργώντας έτσι ένα ευχάριστο περιβάλλον που τους έκανε να θέλουν να παραμείνουν περισσότερο. Οπότε η επιτυχία είναι στο εξής. Έχεις κάτι το οποίο το κάνεις για πρώτη φορά οπότε όλοι είναι λίγο περίεργοι και λένε ας πάμε να δούμε τι γίνεται εκεί. Το δεύτερο είναι ότι έχεις κόσμο που το ξέρει, δηλαδή, πάνω κάτω όλοι ξέρουν λίγο τις μπύρες NOCTUA, όλοι ξέρουν λίγο τις 608, όλοι ξέρουν τις ΚΥΚΑΩ, τις STRANGE BREW κλπ. Είμαστε μια κοινότητα και ο κόσμος της κοινότητας αυτής είναι ψιλό ίδιος και κινείται στα ίδια μονοπάτια, οπότε οι δικοί τους θα φέρναν και τους δικούς τους.
Θεωρώ ότι το στοίχημα ήταν να έρθει κόσμος που δεν ξέρει, δηλαδή να έρθει κόσμος από την Μεταμόρφωση που δεν είναι της κοινότητας και να πει ότι γίνεται ένα φεστιβάλ στην πόλη μου ας πάω να δω τι κάνουν αυτοί.
Το κατάφερατε αυτό;
Ναι. Την Κυριακή αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι με παίρνανε τηλέφωνο και μου λέγανε, γεια έχουμε δει θα γίνει το φεστιβάλ, τι ώρα να έρθουμε είμαστε από Μεταμόρφωση και θα θέλαμε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες.
Θεωρείτε πως έχει αργήσει να έρθει αυτό το ρεύμα των φεστιβάλ στην Ελλάδα;
Ναι έχει αργήσει, όπως και πολλά άλλα στον κόσμο της μπύρας. Για παράδειγμα η Alea ήταν η πρώτη ζυθοποιία στην Ελλάδα που έβαλε κουτάκι αλουμινίου στην μπύρα το 2019 ενώ στην Αμερική αυτό υπήρχε κοντά είκοσι χρόνια. Στην Σουηδία ήρθε το 2011, και όταν χτίζαμε την Alea είπαμε ότι πρέπει να είμαστε οι πρώτοι στην Ελλάδα, γιατί κάποια στιγμή θα έρθει και εδώ. Ήταν κομμάτι της στρατηγικής μας. Η αλήθεια είναι ότι φάγαμε πολλά «χαστούκια» στην αρχή γιατί ο κόσμος ήταν συνηθισμένος στο μπουκάλι και συνέδεε το κουτάκι με κάτι λιγότερο premium. Στόχος για εμάς ήταν και η βιωσιμότητα μέσα από αυτό το εγχείρημα. Προσπαθούμε να είμαστε καινοτόμοι σε ότι κάνουμε, να παίρνουμε ρίσκα και να μην φοβόμαστε τους πειραματισμούς.
Φωτογραφίες: JohnMak Photography/john_mak91
